رابطه ساختار قدرت و همبستگی در خانواده با خودپنداره دانشجویان

سابقه و هدف: ساختار خانواده نقش مهمی در تکامل خودپنداره اعضاء آن ایفا می کند. از آنجاییکه اطلاعات از چگونگی رابطه خودپنداره اعضاء خانواده با مفاهیمقدرت به معنای توانایی تاثیر بر رفتار و تصمیم گیری دیگران و همبستگی به معنای روابط عاطفی اعضای خانواده در جامعه ایرانی کافی نیست. لذا این مطالعه به منظور تعیین رابطه خودپنداره دانشجویان با ادراک آنان از ساختار قدرت و روابط عاطفی در خانواده انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی، بر روی 130 دانشجو پرستاری که از طریق نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند، در دانشکده پرستاری شیراز انجام شد. جهت سنجش خود پنداره دانشجویان از آزمون خود پنداره کوپر اسمیت استفاده شد که شامل 80 گویه و حداکثر نمره 80+ و حداقل نمره 80- می باشد، استفاده شد. ابعاد مختلف رابطه شامل همبستگی و قدرت نیز در دو وضعیت واقعی و آرمانی دارای 16 نمره می باشد. داده ها به صورت روزانه و طی دو هفته، به منظور سنجش ادراک اعضاء خانواده در باره قدرت و همبستگی در خانواده واقعی و آرمانی، از طریق نحوه قرار دان مجسمه های نمادین ساخته شده جمع آوری و مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: در وضعیت خانواده واقعی، بین خود پنداره دانشجویان و ادراک آنان از همبستگی در اعضاء خانواده، در هر سه نوع رابطه دانشجو ـ پدر (67/0=r)، دانشجو ـ مادر (38/0=r) و پدر ـ مادر (4/0=r) رابطه مثبت و معنیدار (0001/0=p) بود. با این حال، بین خودپنداره دانشجویان و ادراک آنان از قدرت در رابطه پدر ـ مادر، همبستگی منفی و معنیدار (003/0=p و 26/0-=r) بود. بین ادراک دانشجویان از ساختار قدرت در خانواده واقعی (84±15/10) و خانواده آرمانی (42±46/10) نیز تفاوت معنیداری (0001/0≥p) وجود داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه که بین میزان خودپنداره دانشجویان، با ساختار قدرت و همبستگی خانوادگی آنان رابطه معنی داری وجود داشت، لازم است در برنامه های آموزش به خانواده و والدین، این مسئله مورد توجه قرار گیرد.